درباره حضرت محمد آیات قرآن فراوان است و به بیش از 500 آیه مى رسد. با توجه به رعایت اختصار، ما فقط به بخشى از آیات اشاره مى کنیم و نشانى دیگر آیات را ذکر مى کنیم.
(انّا أرسلنـک بالحقّ بشیراً و نذیراً و لاتُسئَلُ عن أصحـب الجحیم);[1] اى پیامبر، تو را به حق فرستادیم که مردم را به نعمت بهشت جاوید مژده دهى و از عذاب جهنم بترسانى و تو مسئول کافران که به راه جهنم رفتند، نیستى … .
(ما أصابک من حسنة فمن اللّه و ما أصابک من سیّئة فمن نفسک و أرسلنـک للنّاس رسولاً و کفى باللّه شهیداً);[2] هرچه از انواع نیکویى به تو رسد از جانب خداست و هر چه بدى رسد از پیش تو است و [اى پیامبر] ما تو را به رسالت براى مردم فرستادیم و براى رسالت تو تنها گواهى خدا کافى است.
(کذلک أرسلنـک فى أمّة قد خلت من قبلها أمم لتتلوا علیهم الذى أوحینا إلیک …);[3] و [اى محمد(ص) ]ما تو را میان خلقى به رسالت فرستادیم که پیش از این هم پیغمبران و امت هاى دیگر به جایشان بود و[ درگذشتند] تا بر امت آن چه از ما به وحى بر تو رسد تلاوت کنى و … .
(یـأیّها النبىّ إنّا أرسلنـک شـهداً و مبشراً و نذیراً);[4] اى رسول [گرامى] ما تو را به رسالت فرستادیم، تا بر نیک و بد خلق گواه باشى و خوبان را به رحمت الهى مژده دهى و بدان را از عذاب خدا بترسانى.
(اِنّا اَرسَلنـکَ بِالحَقِّ بَشیرًا ونَذیرًا واِن مِن اُمَّة اِلاّ خَلا فیها نَذیر );[5] ما تو را به حق و راستى به سوى خلق فرستادیم، تا بشارت دهى و بترسانى و هیچ امتى نبود، جز آن که در میانشان ترسانیده اى بوده است.[6]
—————
[1] بقره، آیه 119.
[2] نساء، آیه 79.
[3] رعد، آیه 30.
[4] احزاب، آیه 45.
[5] فاطر، آیه 24.
