جواب: اولا انسان باید فکر کند که نماز را برای کی ادا می کند. و آیا روا است که در مقابل خداوند تنبلی کرد؟ ما نماز را برای رضایت و با فرمایش خدا می خوانیم. اگر کسی به خدا محبت و عشق دارد نمی‌تواند حرفهایش را نادیده بگیرد و به آنها بی‌توجهی کند. نمی‌شود خدا را دوست داشت و نماز نخواند.
طبیعی است که خواب هم شیرین است ولی ما به امر الهی تسلیم می شویم. وبايد مسلمان بخاطر ادای نماز در اوقاتش جدی باشد واهتمام خاص نمايد، تنبلی و بی حوصلگی نکند. زيرا اگر كسی اهتمام نكند بيم آن ميرود كه از جمله منافقين شمرده شود. چنانچه خداوند در قرآن کریم، کسالت در انجام طاعات و عبادات را از جمله صفات منافقین بیان می دارد و می فرماید: «إنّ المنافقین یخادعون الله و هو خادعهم و إذا قاموا إلی الصلوه قاموا کسالی یراون الناس و لایذکرون الله إلاقلیلا؛» (سوره نساء- آیه 142
یعنی «همانا منافقان، با خدا نیرنگ می کنند در حالی که او با آنان نیرنگ کننده است، چون به نماز می ایستند با کسالت برمی خیزند و چون در انظار مردم نماز می خوانند، ریا می کنند و خداوند را جز اندکی یاد نمی کنند».
چون منافقان از روی ریا نماز می خوانند و احساس مجبوریت می کنند. بنابر این مسلمان بسبب رضایت و امر و فرمایش خدا نمازش را ادا می کند ولی منافق بخاطر ریا، و این است تفاوت اصلی بین آنها.
