دين وفطرت
آیا  “اولوا الامر” معصومند؟

آیا “اولوا الامر” معصومند؟

ﺑﺎ ﻋﺮﺽ ﺳﻼﻡ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ . استاد محترم در باره دو آیه سوالی دارم.

اولا:

ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺁﯾﻪ ۵۹ ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺍﻟﻨﺴﺎﺀ ﺍﯾﻦ ﺷﺒﻬﻪ ﺭا ﻭﺍﺭﺩ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺧﺪﺍ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﻭﻡ ﺁﯾﻪ ﯾﻌﻨﯽ ” ﻓَﺈِﻥْ ﺗَﻨﺎﺯَﻋْﺘُﻢْ ﻓﯽ ﺷَﯽْﺀ “… ” ﺃُﻭْﻟِﻲ ﺍﻷَﻣْﺮِ” ﺭﺍ ﻫﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺰﺍﻉ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ “ﺍﻭﻟﯽ ﺍﻻﻣﺮ” ﺑﻮﺟﻮﺩ ﻣﯿﺂﻣﺪ ﭼیست؟

ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺂﯾﺪ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﮔﻔﺘﻪ “ﺑﻪ خدا ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺑﺮﮔﺮﺩﯾﺪ” ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﯾﺪ

 ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ؟

ثانیا:

ﺩﺭﻣﻮﺭﺩ ﺁﯾﻪ 10 ﺳﻮﺭﻩ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ ﺷﻮﺭﯼ :

” ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺩﺍﻭﺭﯾﺶ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ”.  ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ:  ﺍﮔﺮ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺍﻭﺭﯾﺶ ﺑﻪ ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ ﻫﻢ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺷﻮﺩ ، ﭘﺲ ﺩﻟﯿﻞ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺍﻭﻟﯽ ﺍﻻﻣﺮ ﺭﺍ ﻧﯿﺎﻭﺭد ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﺼﻮﻡ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. لطفا به این مسائل توضیح دهید.

جواب:

:علیکم السلام. آیات مورد نظر اینهاست:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را  اطاعت كنيد پس هر گاه در امرى  اختلاف نظر يافتيد اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد آن را به [كتاب] خدا و پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيك‏فرجام‏تر است (نساء 59)

وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

و در باره هر چيزى اختلاف پيدا كرديد داوريش به خدا [ارجاع مى‏ گردد] چنين خدايى پروردگار من است بر او توكل كردم و به سوى او بازمى‏ گردم (شوری 10)

ما در این ادعا نیستیم که ” اولوا الامر” معصومند و البته  تنازع هم می تواند بین آنها باشد. بنابر این در چنین حالت باید به رسول و خدا ارجاع داده شود. ولی نباید فراموش کرد که ارجاع به رسول همین ارجاع به خداوند است چون او کسی است که حرف خدا را می رساند. بدون تردید پیامبران الهی رابطه ای خاص با خداوند متعال داشته اند و از طریق این ارتباط، احکام، قوانین و تعلیمات الاهی را دریافت کرده و به مردم ابلاغ می کردند.   چنانچه در آیه 3-4 سوره نجم می فرماید:

“وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى” (و از سر هوس سخن نمى‏ گويد اين سخن بجز وحيى كه وحى مى ‏شود نيست)

اذا این که در سوره شوری فقط به خدا ارجاع شود منافاتی ندارد

 

مارا از مدیای مجازی متوانید دنبال بکنید