خدای متعال در قران کریم در سوره نساء، آیه34 تصریح کرده است که اداره خانواده بر عهده شوهر است: الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ؛ مردان سرپرست و عهده دار امور زنان هستند.”
ولی متاسفانه بساری از مسلمانان این آیه را مثل آیات دیگر قران کریم اشتباه فهمیده و فکر می کنند که زن در خانواده اسیر مرد است و حق آزادی ندارد. در آیه مذکور منظور از “قوامون” ریاست شوهر بر خانواده تامین معیشت، و حل مشاکل و تأمین نیازهای مادی خانواده می باشد.
همچنین خدای متعال در انجام فرمایشهای الاهی زن را از مردان جدا نمی کند و او را در کنار مرد قرار می دهد و می فرماید: ” مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ “(غافر 40)
هر كه بدى كند جز به مانند آن كيفر نمى يابد و هر كه كار شايسته كند چه مرد باشد يا زن در حالى كه ايمان داشته باشد در نتيجه آنان داخل بهشت مى شوند و در آنجا بىحساب روزى مى يابند
“مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا یَعْمَلُونَ” ( نحل 97)
هر کس – از مرد یا زن- کار شایسته کند و مؤمن باشد، قطعاً او را با زندگى پاکیزهاى حیاتِ [حقیقى] بخشیم و مسلماً به آنان بهتر از آنچه انجام مىدادند پاداش خواهیم داد.
بنابر این مسجد برای مسلمانان است و روایتی از رسول الله دارد که فرموده است: “مسجد خانه‌ی هر مؤمنی است” و از این رو زنان نیز مانند مردان حق رفتن به مسجد دارند و در آنجا نماز بگزارند و شوهر نباید وقتی که زنش با حجاب است و چیزی از بدنش که نامحرم نباید ببیند ظاهر نیست او را از رفتن باز بدارد . بنابر این برای زنان اشکالی ندارد بدون محرم برای نماز خواندن به مسجد بروند.
