پاسخ: در سؤال قبلی شما با عنوان “چه نام‌هایی برای کودکان مناسب است؟” اطلاعاتی درباره‌ی نحوه‌ی انتخاب نام برای کودکان ارائه کردیم. در این سؤال، به برخی از نام‌هایی که با وجود رایج بودن در کشور ما، مناسب نیستند و نباید برای کودکان انتخاب شوند، اشاره خواهیم کرد.
نام‌هایی که هم دارای معانی ناپسند بوده و هم با باورها و دین ما سازگار نیستند، به شرح زیر است:
إلاهه – به معنای “الهه‌ی مؤنث”
فرعون- به معنای “پادشاه سنگدل، ستمگر و کسی که در مصر به عنوان خدا پرستیده می‌شد”
نمرود – در زبان عبری به معنای “یاغی، شورش‌گر”
ظلم‌خان – به معنای “ستمگر”.
دیانا- به معنای “دارای قدرت الهی یا شیطانی”
خالق – به معنای «آفریننده از نیستی»، که تنها به خداوند اختصاص دارد.
سبحان – به معنای «منزه از هر عیب و نقص»، که یکی از صفات خاص خداوند است.
رحمان – به معنای «بخشنده‌ی بی‌منت»، که از نام‌های خاص خداوند است.
توکَزبان – به معنای «دروغ‌گو». همچنین نام مشابه «کزبان» نیز با اینکه در فارسی به معنای «بانوی خانه» دانسته می‌شود، اما ریشه‌ی آن با «دروغ» در ارتباط است.
خناس – به معنای “شیطان”
صنم به معنای «بت، تندیس سنگی». هرچند برخی این نام را به معانی دیگر تفسیر می‌کنند، اما این تفاسیر پایه و اساس درستی ندارند.
علاوه بر این‌ها، نام‌هایی مانند “صمد، افسون، رُسلان، شرافت” نیز از جمله نام‌هایی هستند که انتخاب آن‌ها مناسب نیست.
برخی از این نام‌ها در قرآن کریم به صورت منفی آمده‌اند یا مربوط به صفاتی هستند که تنها به خداوند اختصاص دارند و استفاده از آن‌ها برای انسان مناسب نیست.
