مسلمان برادر مسلمان خود را به خاطر خداوند دوست می‌دارد.
از برجسته‌ترین صفات یک مسلمان، دوستی و محبت او نسبت به دوستان و برادرانش می‌باشد. دوستی و محبتی که در آن به دنبال منفعتی نیست و در آن هیچ قصد و غرضی وجود ندارد. و از هر گونه فریب و نیرنگ و ناخالصی پاک می‌باشد.
این دوستی و محبت حقیقی بین دوستان حقیقی و برادران ایمانی ایجاد می‌شود. دوستی و محبتی که از صفای باطن و مسیر هدایت پیامبر سرچشمه می‌گیرد و الگویی برای تمامی افراد و جوامع بشری قرار می‌گیرد. این روابط دوستانه بین مسلمانان، آن‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد. حتی اگر از یک رنگ و جنس و زبان نباشند.
بر طبق این آیه :(انما المومنون اخوۀ- همانا مومنان برادر یکدیگرند)
برادری در ایمان از مطمئن‌ترین و پر برکت‌ترین روابط می‌باشد و جسم و روان انسان‌ها را با یکدیگر متصل می‌کند.
و چیز عجیبی نیست که این رابطه‌ی برادرانه، میوه ای از عشق و محبت را با خلوص و پاکی در طول سالهای زندگی پرورش دهد. این گونه روابط را در اسلام دوستی در راه خدا می‌نامند و مسلمان صادق در این گونه روابط شیرینی ایمان را خواهد چشید.
و این حدیث پیامبر صلی الله علیه و سلم دلالت بر این سخنان دارد:
سه چیز هست که در هر که وجود دارد شیرینی ایمان را چشیده است: آنکه خدا و پیغمبرش را بیشتر از همه دوست بدارد و دیگران را فقط برای خدا دوست بدارد، و پس از آنکه خدا او را از کفر نجات داد از بازگشت بدان بیزار است، چنانکه افتادن در آتش را دوست ندارد
