دين وفطرت

آیا انسان می تواند ثواب نمازهایی را که خوانده یا کارهای خیری که انجام داده به اموت هدییه بدهد؟

آیا انسان می تواند ثواب نمازهایی را که خوانده یا کارهای خیری که انجام داده  به اموت هدییه بدهد؟ آیا در دین اسلام این کار صحیح است؟

پاسخ:

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم.

کاری که انسان خودش آن را اجام می دهد مقابلش را نیز به دست می آورد. خدای متعال در آیه 39 سوره نجم می فرماید:

وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى

“و اينكه براي انسان بهره‏ اي جز سعي و كوشش او نيست”

همچنین” لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ

” اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست؛ و شما هیچ‌گاه مسئول اعمال آنها نخواهید بود. [البقرة: 134]

هر دو آیه دلالت دارد بر اینکه انسان فقط با فعل خودش مواخذه میشود و با فعل دیگران مواخذه نمیشود.

برای اموات نماز خواندن، روزه قضا، اداء دین، حج و عمره که انجام می شود و این امور برای اموات نفع ندارد، میت بعد از موت، نمی تواند از برخی اعمال خیر دیگران که به اموات هدیه می شود نفعی ببرد و هدیه اعمال خیر بر اموات فایده ای ندارد. البته دعا کردن و  استغفار کردن برای بخشایش گناهان آنها از خدای متعال جایز هست. ما بعد از نمازها از خدای تعالی می خواهیم  و ” ربنا اغفر لی و لوالدی و للمومنین یوم یقوم الحساب” می گوییم. این دعاست و ما زندها آن را از خدای متعال می خواهیم.

بنابر این از آنجا که بهترین ذخیره برای انسان به ویژه بعد از مرگ ذخیره عمل صالح و باقیات الصالحات است و با فرا رسیدن مرگ و وفات انسان تمامی ارتباط او با دنیا و زخارف دنیا قطع می شود.

باقیات صالحات از مسائل مهمی است که قرآن نیز در دو آیه بر آن تأکید کرده است: «وَ یَزِیدُ اللَّهُ الَّذِینَ اهْتَدَوْاْ هُدًى وَ الْبَاقِیَاتُ الصَّالِحَاتُ خَیرْ عِندَ رَبِّکَ ثَوَابًا وَ خَیرْ مَّرَدًّا»

“و خدا هدایت یافتگان را بر هدایت مى ‏افزاید و اعمال صالحى که (اجرش نعمت) ابدى است نزد پروردگار تو بهتر (از مال و جاه فانى دنیا) است هم از جهت ثواب الهى و هم از جهت حسن عاقبت اخروى” (مریم، 76)

الْمالُ وَ الْبَنُونَ زینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلاً»؛ “مال و فرزندان، آرایش و زیور زندگى دنیا هستند، ولى اعمال شایسته پایدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ امید داشتن به آنها نیکوتر است”( کهف، 46)

مارا از مدیای مجازی متوانید دنبال بکنید