دين وفطرت
افتخار با گناهان

افتخار با گناهان

 

آیا کسی که با گناه خود افتخار می نماید کافر می باشد؟

سوالی خیلی مهم است. اولا باید بدانیم که مومن کسی است که مرتکب گناهی گشت نه تنها با آن افتخار نمی کند بلکه در جلوی خدای تعالی توبه نموده و سعی می کند گناهش را بازگو ننماید و احساس  پشیمانی کند. و انسانی که عمل خود را مانند گناهی قبول نمی کند گناهکار است. و ولی انکار کند که این عملی که انجام دادم گناه نیست در این تقدیر کافر می شود. قران در این باره برای ما حکایت آدم و ابلیس را مثال می زند. آدم گناه خود را اعتراف کرده و توبه خود را اعلام کرده بود. اما ابلیس نه تنها توبه نکرده حتی  برای دوام و استمرار عمل خود از خدای تعالی مهلتی طلب کرد

. بقول قران کریم: أَبى‏ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرينَ‏    (سرپیچی کرد و استکبار ورزید و از کافران بود)

برخی از مردم هم مثل ابلیس به گناهان خیش برائت می خواهند. " من این کار را انجام دادم ولی سببی داشت. به این خاطر این کار را انجام دادم در این عمل هیچ گناهی ندارد، مجبور بودم" و الخ…. اینچنین حرفها انسان را از توبه آزاد نمی کند. 

نظریه ها

مارا از مدیای مجازی متوانید دنبال بکنید