وظیفه تارک روزه بدون عذر شرعی
خداوند تنها برای مریضان و مسافران (همچنین به زنان باردار و شیرده) رخصت ترک روزه را صادر کرده است. حالا اگر کسی بدون داشتن عذر بالا ذکر شده عمدا روزه را ترک کند – به خداوند متعال عصیان کرده است. معنی عصیان کردن، یعنی عدم اطاعت از امر پروردگار می باشد. کسی که به خداوند عصیان کرده باشد، وظیفه دارد فورا توبه کند. و دیگر شانسی ندارد که روزه را در ایام دیگر آن را به جا آورد. روزه گرفتن در ایام دیگر- یک لطف خداوند است که آن را تنها به کسانی که با داشتن عذر روزه را ترک کردند، می دهد. در قرآن کریم در این باره چنین آمده است:
أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ [1]
روزهایی معدود هر کس که از شما بیمار یا در سفر باشد به همان تعداد از روزهای دیگر روزه بدارد و آنان که توانایی آن دارند، برای اطعام مسکینی فدیه دهند، و هر که به رغبت در آن بیفزاید، برایش بهتر است و اگر می خواهید بدانید، بهتر آن است که خود روزه بدارید.
وقتی خداوند می فرماید: فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ یعنی هر کس که از شما بیمار یا در سفر باشد به همان تعداد از روزهای دیگر روزه بدارد، مشخص می شود که خداوند به این طایفه مسلمانان روزه گرفتن در ایام دیگر را داد تا از بقیه مسلمانان در ثواب عقب نمانند. اما کسی که عمدا به امر الهی سهل انگاری و بی احترامی کرده از این فرصت بی بهره خواهد ماند. نه قضای روزه و نه کفارت برای جبران اشتباهش وجود ندارد. فقط باید از ته دل توبه کند و تصمیم بگیرد از این به بعد این گناه را تکرار نکند.
[1] بقره 184؛
