دين وفطرت
از عوامل ضلالت اجتناب کنیم (3)

از عوامل ضلالت اجتناب کنیم (3)

از عوامل ضلالت اجتناب کنیم (3)

  • همنشینی با دوستان ناباب

زندگی اجتماعی مختص به انسان است و داشتن دوست و رفت و آمد یک امر فطریست. اما از طرف دیگر هر فردى شایستگی دوست شدن را ندارد. دوست ناباپ منبع ضلالت است.  قرآن درباره این چنین مى فرماید:

وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ ، سَبِیلًا یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا ، لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِی وَكَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا[1]

و به خاطر بياور روزي را كه ظالم دست خويش را از شدت حسرت به دندان مي‏گزد و مي‏گويد: اي كاش با رسول خدا راهي برگزيده بودم.* اي واي بر من! كاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نكرده بودم!* او مرا از ياد حق گمراه ساخت، بعد از آنكه آگاهي به سراغ من آمده بود، و شيطان هميشه مخذول كننده انسان بوده است.

  • پیروى کورکورانه از حکّام

تفکر، تعقل و تدبر در هدایت شدن و اجتناب از ضلالت نقش بی سزایی دارد. پیروی کورکورانه از هر کسی باشد – مذموم است.

قرآن کریم یکى از عوامل ضلالت را پیروى از رۆسا و سران عشایر و قبایل … مى داند. در تصویر صحنه قیامت در قرآن از زبان گمراه شدگان چنین می فرماید:

یَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ یَقُولُونَ یَا لَیْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا * وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِیلَا [2]

روزى كه چهره‏هایشان را در آتش زیر و رو مى‏كنند، مى‏گویند: «اى كاش ما خدا را فرمان مى‏بردیم و پیامبر را اطاعت مى‏كردیم.»

و مى‏گویند: «پروردگارا، ما رۆسا و بزرگتران خویش را اطاعت كردیم و ما را از راه به در كردند.»

در آیه دیگرى نیز به راجع به این عامل چنین آمده:

 …كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُواْ فِیهَا جَمِیعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَـۆُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ …[3]

… هر بار كه امّتى [در آتش‏] درآید، همكیشان خود را لعنت كند، تا وقتى كه همگى در آن به هم پیوندند [آن گاه‏] پیروانشان درباره پیشوایانشان مى‏گویند: «پروردگارا، اینان ما را گمراه كردند، پس دو برابر عذاب آتش به آنان بده....

در این آیه از رهبرانى که مایه گمراهى آنان مى شوند، با لفظ “أُولاهُم” تعبیر شده است.



[1]  . فرقان/27 ـ 29

[2]  احزاب/66 ـ 67؛

[3]  اعراف/38؛

نظریه ها

  • سلام علیکم
    بله. بسیار صحیح است گویی برخی ازاین آیات را نشنیده ایم.
    اما مقصود از رسول در آیه همان پیامبر است؟

    • و علیکم السلام
      رسول می تواند غیر از پیامبرخود پیام، یعنی قرآن هم باشد

مارا از مدیای مجازی متوانید دنبال بکنید