آیا نپذیرفتن ازدواج مجدد شوهرش توسط زن و اینکه میان اجتماع نود درصد موارد آن ظلم بزرگ به زنان محسوب می شود، کفر و اعتراض به قوانین خداوند متعال است؟ یا اینکه زن می بیند که این ازدواج به ضرر اوست حق دارد که شوهرش را از این فکر منصرف کند؟
پاسخ:
بین امتناع زن از ازدواج مجدد شوهرش و انکار مشروعیت ازدواج مجدد فرق بزرگی دارد.
در حالت اول، رفتار زن طبیعی است، زیرا هیچ یک از زنان دوست ندارند زن دیگری در مورد شوهر با وی شریک شود. بنابر این ممکن است با نصیحت و ابراز علاقه به او و سایر راه‌های مشروعی به ترک تمایل وی برای ازدواج با زن دیگردر پیش گیرد.
اولیای زن نیز حق ابراز عدم تمایل به ازدواج او با زن دوم را دارند، این حق اعتراض نیز مشروع است ولی در حدود معلوم.
در حالت دوم، انکار حکم شرعی است که ممکن است خدای نکرده منجر به کفر شود. زیرا مسلمان نباید به حکمی که خداوند متعال در کتابش مقرر داشته است اعتراض کند، خداوند متعال می فرماید:
“وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا” (احزاب 36)
” هيچ مرد و زن با ايماني حق ندارد هنگامي كه خدا و پيامبرش امري را لازم بدانند اختياري از خود (در برابر فرمان خدا) داشته باشد، و هر كس نافرماني خدا و رسولش را كند به گمراهي آشكاري گرفتار شده است.”
