وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُوا أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ ﴿۸۱﴾ سورهٔ آل عمران
خداوند متعال در این آیه به پیامبران دستور داده است که به رسول خدا ایمان بیاورند و از او پشتیبانی کنند. این برای درک بهتر مفاهیم نبی و رسول بسیار مهم است. رسول، همچنان که به معنایِ «پیامِ فرستاده شده به کسی» است به معنای فرستاده ای نیز هست که آن پیام را به دیگران میرساند. وظیفهٔ اصلی رسولان خدا، رساندن سخنان او به مردم است. به همین دلیل، آنچه در قرآن در بارهٔ سخنان رسولان بر آن تأکید شده است، آیاتی است که تبلیغ کرده اند. تعبير مشابه «رسولي/کتابی تصديق كنندهٔ آنچه با شماست» در اين آيه، همچنین در آیهٔ ۱۰۱سورهٔ بقره نیز به صورت «رسولی از نزد خدا تصدیق کنندهٔ آنچه با آنان بود» آمده است. از آنجا که معنای آیهٔ ۱۰۱سورهٔ بقره به روشنی نشان میدهد که رسول به معنای کتاب است، آن آیه دلیلی است بر این که واژهٔ رسول در اینجا هم به معنای کتاب است.
