دين وفطرت
اول زمین خلق شد یا آسمان

اول زمین خلق شد یا آسمان

اول زمین خلق شد یا آسمان
سوال: در سورۀ بقره آیۀ 29 گفته شده که خداوند ابتدا زمین را آفرید سپس آسمان را، اما در سورۀ نازعات 27-28 گفته شده که خداوند ابتدا آسمان را خلق نمود سپس زمین را خلق کرد. لطفا راجع به این تناقض بین آیات توضیح دهید.
جواب: ابتدا باید این را بیان کنیم که در ترجمۀ آیات ممکن است خطا و اشتباه انجام شود، ولی در متن اصلی قرآن به هیچ عنوان خطا و اشتباهی وجود ندارد.
“ثُمَّ” اغلب در ترجمه ها “سپس” معنی می شود. در صورتی که ثم به معنی “در این هنگام”، “هم زمان”، “با هم”، “یکی هم”، معنی می شود.
در سورۀ نازعات آیۀ 30 “بَعد ذلک”، “بعد از این”- معنی می شود، که منظور در آنجا این است که پوشش زمین را بعد از خلق کائنات انجام داد.
ثم، در ترجمۀ آیات 29 سورۀ بقره و همچنین 11 سورۀ فصلت، “بعد از اینکه” ترجمه شده، در صورتی از معانی دیگر “ثم ” را به کار ببریم، در اصل ترجمه صحیح این آیات را انجام خواهیم داد.
ترجمه صحیح آیه به این شکل است:
“او هر چه بر روی زمین است را برای شما آفرید. او در این هنگام آسمان را آفرید و آن را به صورت هفت آسمان خلق کرد.” (سوره بقره، آیه 29)
پس در نتیجه نمی توان گفت که در قرآن تناقض وجود دارد.

نظریه ها

  • سلام علیکم

    مطلب فوق سوال دیگری را همراه دارد/ در صورتی که مطلب فوق را قبول کنیم پس عبارت خلق زمین و آسمان در شش روز چیست؟

    • و علیکم السلام

       این که زمین و 

      آسمان در شش روز آفریده شده با آن چه که ما گفتیم منافاتی ندارد.

      شش روز اشاره به دقت خلقت در آفرینش زمین و آسمان است 

  • سلام خسته نباشید.

    لطفاً یک ثم در قران بیاورید که به معنای در این هنگام باشد.

    تشکر.

    من در قاموس عربی هم جستجو کردم همچین معنایی یافت نکردم.

    • و علیکم السلام 

      اما پاسخ شما 

      مقاييس اللغة – (1 / 335)
      (ثم) الثاء والميم أصلٌ واحد، هو اجتماعٌ في لِينٍ. يقال ثَمَمْتُ الشيءَ ثمّاً، إذا جمعتَه. وأكثرُ ما يُستعمل في الحشيش. ويقال للقَُبْضَة من الحشيش الثُّمَّة. والثُّمام: شجرٌ ضعيف، وربما سُمِّي به الرّجل. وقال: جعلَتْ لها عُودَيْنِ مِنْ نَشَمٍ وآخَرَ من ثُمامَهْ(5) مقاييس اللغة – (1 / 336)
      ثن – ثأ – ثب
      والله أعلَمُ بصحّته.
      ثمَمْتُ حَوائجي وَوَذَأْتُ بِشْراً
      فبئس مُعَرَّسُ الرّكبِ السِّغابِ(2) وثَمَّتِ الشاةُ النَّبْتَ بفِيها قلعَتْه. ومنه الحديث: “كُنّا أهْلَ ثَمِّهِ ورَمِّهِ(3)” أي كنا نَثُمُّه ثَمّاً، أي نَجْمعُه جمعا.
      الكتاب : مقاييس الغة
      المؤلف : أبي الحسين أحمد بن فارِس بن زكَرِيّا
      المحقق : عبد السَّلام محمد هَارُون
      الناشر : اتحاد الكتاب العرب
      الطبعة : 1423 هـ = 2002م.
      عدد الأجزاء : 6

مارا از مدیای مجازی متوانید دنبال بکنید