سورة النَّاسِ
سوره ناس[1]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا که نیکی اش بی‌اندازه ومهربانی‌اش فراوان
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ {1} بگو: من پناه می برم به صاحب آدمیان.
مَلِكِ النَّاسِ {2} حاکم آدمیان
إِلَهِ النَّاسِ {3} معبود آدمیان
مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ {4} از شرّ آن وسوسه‌گران نهانی به زشتی
الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ {4} آنکه زشتی را در درون مردم وسوسه می کند
مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ {5} خواه از جن باشد خواه از آدمیان[2]
[1] از سوره های مدنی می باشد، عبارت از 6 آیه است. ناس به معنای “مردم” است و از آیه اول گرفته شده است.
[2]“واین قانون است؛ برای هر نبی دشمنانی از شیاطین انس و جن قرار دادیم، برای فریب دادن به یکدیگر سخنان آراسته القا مى كنند، و اگر پروردگارت نظم قانع کننده ای داده بود ، آنها قادر به انجام آن نبودند، پس آنان و آنچه را به دروغ به هم می بافند واگذار. (انعام.6/112)
